با سلام و خسته نباشید .
لطفا بفرمایید که :
با توجه به جزوه های استاد طاهرزاده یکی از کارهای بابرکت ماه رمضان ورع از محارم الهی است . و ایشان در توضیح این مسئله می فرمایند که ورع با توجه دائم شخص به حضور حضرت حق و توجه دائم نسبت به محارم الهی بدست می آید .
حال سوال من این است که آیا منظور استاد این است که مثلا اگر مسئله من دروغ گفتن است دائم باید توجه داشته باشم که حواست باشد امروز دروغ نگویی . خب امروز با توجه به توجه دائم من اگر هر روز 7بار دروغ می گویم فردا 5 بار و هی کم می شود تا روزی که دیگر دروغ نگویم .
سوال دوم من این است که :
من یک مربی هستم می خواهم در کلاسم از بچه ها بخواهم یک دفترچه بردارند و محارمی که مرتکب می شوند . وخط قرمزهایی که رد می کنند را یواشکی دوستانشان آن را در دفترچه شان بنویسند وبعد مهمترین شان را انتخاب کنند و وببینند در روز چقدر مرتکب می شوند،آن را بنویسند.
بعد از انها بخواهم که تا هفته دیگر هر روز دقت کنید که این خط قرمز را دیگر انجام ندهید. آخر شب دقت کنید که چقدر توانسته اید کمش کنید .
آیا این کار اشکال دارد ؟ آیا این کار مصداق این حدیث می شود که گناه را عادی سازی نکیند می شود.؟

بسمه تعالی

بله با توجه به شرایط بسته بودن دست شیطان در ماه مبارک رمضان دوری از محارم الهی راحت تر است و اگر به این صورت می توانید از گناه مسئله خود خارج شوید خوب است. اما باید توجه داشت در یک توجه حقیقی به نتیجه روزه که لقاء الله است؛ چون فرمودند روزه از من است و من جزای آن هستم؛ روحی و حضوری به صحنه آید که نسبت به هر گناهی حساسیت پیدا می کند و در چشم پوشی نسبت به گناه حضوری جدیدتر بر سالک عنایت می شود.

در مورد سوال دوم: مقام معظم رهبری در سال 1371/12/4 روز اول ماه مبارک فرمودند: طبیب خودتان باشید. بهترین کسی که میتواند بیماری ما را تشخیص دهد، خودمان هستیم. بیاورید روی کاغذ. بنویسید «حسد». بنویسید «بخل». بنویسید «بدخواهی برای دیگران؛ وقتی کسی به خیری میرسد، ما ناراحت میشویم.» بنویسید «تنبلی در کار». بنویسد «روح بدبینی به نیکان و صالحان». بنویسید «بیاعتنایی به وظایف». بنویسید «علاقه به خود؛ شدیداً به خودمان علاقه داریم.» ماه رمضان فرصتی است که یکییکی این بیماری‌ها را تا آن‌جایی که بشود، برطرف کنیم. (لینک مطلب در سایت رهبری)

با توجه به صحبت مقام رهبری(حفظه الله) و سیره بزرگان و شهدا در این کار به نظر می رسد در توجه انسان به خود و برنامه ی محاسبه و مراقبه نقش بسزایی داشته باشد امّا این نکته هم نباید فراموش شود که بعضی از گناهان را به صورت رمز بنویسد تا خدایی ناکرده اگر دفترشان دست نااهلی افتاد از آن سوء استفاده نکند و برعکس آنچه تصور می کنید که در روایت آمده است«عادی سازی گناه» این امر باعث توجه به گناه و دوری از آن می شود؛ نفس ناطقه در مواجهه با موانع ناامیدی شود؛ اگر نفس مداوم سرزنش شود آرام، آرام حساس به گناه شود و از گناه به کلی دور شود.

ان شاءالله موفق باشید